WWW.RELIGION.XMC.PL

Innym elementem składowym wielu religii pierwotnych jest fetyszyzm, związany z kultem przedmiotów zwanych fetyszami, takich jak: drzewa, zwierzęta, kamienie, strumienie, muszle lub przedmioty wykonane sztucznie, takie jak figurki czy wisiorki. Specjalne zabiegi obrzędowe udzielają im mocy magicznej i w związku z tym ich czciciel oczekuje od nich określonego działania. Obydwa terminy: fetyszyzm i fetysz, wprowadził francuski religioznawca zamieszkujący w Portugalii Charles de Brosses (1709-1777) w swej pracy zatytułowanej Du culte des dieux fétiches ou parallele de l’ancienne religion de l’Egypte actuelle de la Nigritie (1760), twórca hipotezy, iż fetyszyzm stanowi pierwotną formę, a nawet źródło wierzeń religijnych.

Termin pierwotne oznacza: wcześniejsze, pierwsze; pierwotne nie znaczy wcale prymitywne, wsteczne czy pozbawione sensu, posiadają one dokładnie tyle samo sensu i te same charakterystyki co wszystkie inne znane religie, odmienny jest tylko sposób wyrażania pobożności. W języku angielskim na określenie tych samych religii stosowane są następujące nazwy:

Historia naukowych badań nad pochodzeniem religii liczy niewiele ponad sto lat. Nic więc dziwnego, że dokładna rekonstrukcja procesu powstawania wierzeń religijnych,wskazanie najwcześniejszych form religii napotyka jeszcze dziś duże trudności, niemniej na podstawie obserwacji tych religii, które się do dziś zachowały i reprezentują według badaczy stadium najbardziej pierwotne, można snuć różne przypuszczenia. Mrok dziejów osłania przed nami początki wierzeń religijnych. Wprawdzie powoli, ale systematycznie rozprasza go jednak nauka. Największą wartość w badaniach nad pochodzeniem religii mają dane zgromadzone przez archeologów

Znaczna większość filozofów odrzuca ten argument na tej podstawie, iż zwykła definicja lub pojęcie nie może zagwarantować tego, że istnieje jakikolwiek przypadek tej rzeczywistej weryfikacji definicji lub pojęcia. Immanuel Kant sformułował słynny zarzut pod adresem argumentu ontologicznego, mówił on że istnienie nie jest orzeczeniem. Utrzymywał on, że argument ten traktuje istnienie jako własność lub orzeczenie jakiegoś stanu czegoś. Gaunilon próbował ukazać, że argumentacja Anzelma jest absurdalna z tego powodu, iż może zostać łatwo wykorzystana do pokazania, że tą „najdoskonalszą rzeczą” jest cokolwiek np. „wyspa, od której nic większego nie da się pomyśleć”.

Zarzutem w stosunku do obu typów argumentu z pierwszej przyczyny, jest to, że „pierwszą przyczyną” mógłby być nie tyle Bóg, ile pewien stan fizyczny lub fizyczne zdarzenie. Ponieważ odpowiednie argumentacje dotyczą tylko „pierwszej przyczyny” wszechświata i nie wykorzystują wszystkich charakterystyk Boga, pierwszą przyczyną mogłoby być coś innego, np. początkowe istnienie lub coś ekspansja materii. Koniecznym i samoistnym bytem mogłaby być materia – energia, nie stworzona i nie dająca się unicestwić. Ze względu na specyfikę wyjaśnień naukowych „pierwszą przyczyną” nie mógłby być Bóg.

Bóg nadaje sens życiu ludzi religijnych. Za Jego sprawą wszystko ma cel. W dziejach naszego świata możemy odnaleźć wiele różnych idei bogów i bogiń. Religie takie jak: judaizm, chrześcijaństwo i islam współdzielą wizerunek jedynego Boga, samoistnego, osobowego, wszechmogącego, będącego samym dobrem. Postanowiłam przedstawić podstawowe argumenty opowiadające się za istnieniem Boga.Argumenty opowiadające się za istnieniem Boga Jest wiele argumentów powodujących, że ludzie wierzą iż Bóg istnieje.